Ang Magkabilaan ay inawit ni Joey Ayala kasama ang Bagong Lumad. Ito ay isang madamdaming awit na punung-puno ng mga aral sa buhay. Nagatataka nga din ako kung patama ba ito sa nakaraang administrasyon sapagkat may mga linya dito sa awitin na tumutukoy sa mga gawain ng administrasyong Arroyo. Inisip ko na lang na ito ay para sa lahat at hindi lang sa mga iilan.
Noong una ayaw kong pakinggan ang kantang ito kasi alam kong nakakainip itong pakinggan, walang buhay, syempre, parte ito ng aming proyekto kaya yun pinakinggan ko din at tsaka alam ko namang may makukuha naman ako sa kantang ito. Ilang beses ko ding pinakinggan ang awit. Sa una, hindi ko talaga makuha ang mensaheng nais ipaabot nito sa akin, Sa mga sumunod pa unti-unting lumilinaw kung bakit magkabilaan ang pamagat nito. Ano nga ba ang nais iparating ng kantang magkabilaan?
Magkabilaan, tulad ng nabanggit ko kanina, ito ay inawit ni Joey Ayala kasama ang Bagong Lumad. Ang unang sumagi sa isip ko ng hindi ko pa ito napapakinggan, syempre, magkabilaan - ibig sabihin may dalawang panig o mayroon dito mayroon doon. Hindi naman ako nagkamali sa aking palagay tungkol sa kanta kahit papaano ay may kaugnayan naman ito.
Mahigit apat na minuto din ang kanta pero halos iisa lang ang nais nitong ipalahgay na "magkabilaan ang mundo." Paano ba ito naging magkabilaan? Ayon sa kanya, ang mundo ay magkabilaan sapagkat ito ay binubuo ng dalawang pangmalawakang pangkat. Halimbawa, ang mga mayayaman at mahihirap, ang mga makapangyarihan at mahihina at marami pang iba. Sinasabi din nito na ang maaaring tama sa iyo ay mali sa iba. Napakaraming sinabi ng awit tungkol sa dahilan kung bakit magkabilaan ang mundo. Napakarami ding mga linya ang nakapukaw ng aking atensyon, isa na dito ang "may mga haring walang kapangyarihan". Nagtataka ako, papaanong nangyaring hari ka pero wala kang kapangyarihan? Napaka-ironic, hindi ba? Isa pa dito ang " mayroon ding alipin na mas malaya pa sa karamihan". Isa pa ito sa mga nakakalitong linya. Papaano na namang ang isang alipin ay malaya? May mga linya talaga na hindi ko maintidihan tulad ng mga nabanggit ko kanina pati ito; "may mga pinapaslang na nabubuhay ng walang hanggan." Napaka-ironic talaga ng kantang ito. Siguro gusto din niyang sabihin na ironic ang mundo kung kaya't gumamit siya ng mga ironic na pahayag. Ironic ba talaga ang mundo?
Napakabigat din ng mga linya sa bandang hulihan ng kanta. Tulad na lang nito: "pumanig ka pumanig ka hwag nang ipagpaliban pa ang hindi makapagpasiya ay maiipit sa gitna." Parang sinasabing kailangan ang bawat isa ay may pinanghahawakan o paniniwala o paninindigan at ang hindi nanindigan ay maiipit sa dalawang panig. Marahil ang mga naipit sa gitna ay ang mga walang pakialam sa mundo, mga ignorante o kaya naman mga balimbing. Aminin man natin o hindi minsang nangyayari ito sa atin. Hindi tayo makapagpasiya kung saan papanig marahil natatakot tayong makasakit o kaya naman parehong mahalaga ang dalawang panig sa atin. Gayunpaman, para maiwasang maipit sa mga ganyang sitwasyon magkaroon ka ng paninindigan. Syempre kung may paninindigan ka, kailangan nasuri mo ito nang mabuti ng sa huli hindi ka magsisi kung bakit pinaglaban mo ito. Kailangan alam mo ang pinaninindigan mo dahil laging may sisira dito. Hindi naman lahat ay kakampi mo, meron at merong mga iilan na kokontra sa iyo kung kayat kailangan lagi kang matatag at laging buo ang iyong loob. Sabi nga ng hulihan ng kanta, " suriin ang iyong paninindigan pagkat magkabilaan ang mundo."
Magkabilaan ba talaga ang mundo? Kung magkabilaan nga ito, paano ito magiging isa? Mapag-iisa kaya ito? Gayunpaman, kailangan ikaw, ako, kayo, tayo, may iba-iba man tayong paniniwala at pinaninindigan hindi ba't napakasaya kung nagkaka-isa tayo? Respeto. Pang-unawa. Pagmamahal. Ang ilan sa magiging dahilan kung bakit nagkaka-isa tayo. Hwag nating itanim sa ating mga isipan na magkabilaan ang mundo bagkus gamitin natin itong inspirasyon para mabuo natin ang nagkaka-isa at nagmamahalang mundo.
`Mamangun, Jay Rick Y Martin
`BS ECE 1-C
Martes, Disyembre 27, 2011
Linggo, Disyembre 18, 2011
Pinakanakakainis na Pangyayari Ngayong Christmas Break 2011
Ang Hindi Dapat
Ika-18 ng Disyembre taong kasalukuyan, habang nag-iisip ako ng isusulat para sa paksang nakakainis na bagay tuwing Christmas Break, biglang pumasok sa isip ko na madalas pa lang kulang ang miyembro ng pamilya tuwing Pasko. Seaman kasi ang tatay ko kaya madalas hindi namin siya nakakasama tuwing Pasko. Ang nakakainis lang, ngayon natsempo na sa Enero pa ang alis ng tatay ko subalit hindi pa rin kami makukumpleto sa darating na Pasko dahil wala ang ate ko. Nagtatrabaho kasi siya kaya hindi siya makakauwi. Minsan ko lang maranasan na nandito ang aming ama tuwing Pasko pero gayunpaman hindi na siguro importante kung kumpleto man kami ngayon. Alam ko naman na hindi kami nag-iisa. Alam ko naman na mayroon pang mas malala kaysa sa pamilya namin. Bakit pa ako malulungkot? Pasko ngayon, NO SPACE para sa pagkainis at kalungkutan!
Tumigil muna ako sa pag-iisip, napagod na kasi ako kaya nanuod muna ako ng telebisyon. Inilipat ko ang istasyon sa Channel 2, Lumang Tao Bagong Taon ang palabas, isang dokumentaryo tungkol sa pamumuhay ng mga Agta o ang mga katutubo sa bulubundukin ng Sierra Madre. Habang pinapanuod ko ang palabas hindi ko mapigilang maguilty at mainis sa aking sarili. Ang sabi ko sa sarili ko, "Wow! Buti pa sila kahit hindi maganda ang kalagayan nila sa buhay ay kumpleto ngayong darating na pasko." Oo, kahit na napakapayak, napakahirap at napkamakaluma ng pamumuhay nila, nababakas ko sa mga mata nila na masaya sila. At ang bagay na ito ang pinakakinainisan ko noong napanuod ko ang dokumentaryong iyon ay kahit na napakahirap ng buhay nila ay nakuha pa rin nilang makapagpasalamat sa Diyos. At sabay tanong sa aking sarili, "Wow! Sa kalagayan nila, hindi ba dapat nagrereklamo sila?" Humanga ako sa kanila. Nakadama na naman ako ng pagkaguilt at pagka-inis sa aking sarili. Nagi-guilty ako sapagkat ako na hindi na kailangang sisirin ang dagat para magkapagkain lang ay minsang kinekwesyon ang Diyos pero sila ay puro pasasalamat at papuri ang inihahandog sa Diyos. Nakakainis lang na kung minsan ang ilan sa atin iniisip na napakahirap na nang pinagdadaanan, ang hindi nila alam ay may mas malubha pa sa pinagdadaanan nila.
Inilipat ko ulit ang istasyon sa Channel 54, ANC o Abs-cbn News Channel at napanuod ko ang balita na may kinalaman sa bagyong Sendong. Ayon sa balita, mayroong 345 na katao o na ang namatay dahil sa bagyo. Nakadama na naman ako ng pagkaguilt dahil naging masyadong makitid na naman ang pag-iisip ko. Paano pa ako magrereklamo kung alam kong may ilang mga pamilya ang nawalan ngayong papalapit na ang Pasko. Siguro ang maitutulong ko na lang ay ang ipagdasal sila. Wala na dapat samaan ng loob ngayong Pasko. Bati-bati na dapat ang lahat. Wala na tayong dahilan para hindi magkapatawaran. Wala na dapat tayong ikainis at ikalungkot ngayong Pasko. Wala na dapat lugar ang mga ito sa ating mga puso bagkus punuin ito ng pagmamahal at pasasalamat.
Paano mo pa makukuhang magreklamo kung ang mga Agta nga ay nahihirapan na ay nakukuha pang makapagpasalamat sa Diyos? Maiinis ka pa ba dahil hindi kayo kumpleto ngayong Pasko? Paano na lang ang mga namatayan at nasalanta ng bagyo na hindi na magiging kumpleto ang Pasko?
Mamangun, Jay Rick Y Martin
ECE 1-C
Ika-18 ng Disyembre taong kasalukuyan, habang nag-iisip ako ng isusulat para sa paksang nakakainis na bagay tuwing Christmas Break, biglang pumasok sa isip ko na madalas pa lang kulang ang miyembro ng pamilya tuwing Pasko. Seaman kasi ang tatay ko kaya madalas hindi namin siya nakakasama tuwing Pasko. Ang nakakainis lang, ngayon natsempo na sa Enero pa ang alis ng tatay ko subalit hindi pa rin kami makukumpleto sa darating na Pasko dahil wala ang ate ko. Nagtatrabaho kasi siya kaya hindi siya makakauwi. Minsan ko lang maranasan na nandito ang aming ama tuwing Pasko pero gayunpaman hindi na siguro importante kung kumpleto man kami ngayon. Alam ko naman na hindi kami nag-iisa. Alam ko naman na mayroon pang mas malala kaysa sa pamilya namin. Bakit pa ako malulungkot? Pasko ngayon, NO SPACE para sa pagkainis at kalungkutan!
Tumigil muna ako sa pag-iisip, napagod na kasi ako kaya nanuod muna ako ng telebisyon. Inilipat ko ang istasyon sa Channel 2, Lumang Tao Bagong Taon ang palabas, isang dokumentaryo tungkol sa pamumuhay ng mga Agta o ang mga katutubo sa bulubundukin ng Sierra Madre. Habang pinapanuod ko ang palabas hindi ko mapigilang maguilty at mainis sa aking sarili. Ang sabi ko sa sarili ko, "Wow! Buti pa sila kahit hindi maganda ang kalagayan nila sa buhay ay kumpleto ngayong darating na pasko." Oo, kahit na napakapayak, napakahirap at napkamakaluma ng pamumuhay nila, nababakas ko sa mga mata nila na masaya sila. At ang bagay na ito ang pinakakinainisan ko noong napanuod ko ang dokumentaryong iyon ay kahit na napakahirap ng buhay nila ay nakuha pa rin nilang makapagpasalamat sa Diyos. At sabay tanong sa aking sarili, "Wow! Sa kalagayan nila, hindi ba dapat nagrereklamo sila?" Humanga ako sa kanila. Nakadama na naman ako ng pagkaguilt at pagka-inis sa aking sarili. Nagi-guilty ako sapagkat ako na hindi na kailangang sisirin ang dagat para magkapagkain lang ay minsang kinekwesyon ang Diyos pero sila ay puro pasasalamat at papuri ang inihahandog sa Diyos. Nakakainis lang na kung minsan ang ilan sa atin iniisip na napakahirap na nang pinagdadaanan, ang hindi nila alam ay may mas malubha pa sa pinagdadaanan nila.
Inilipat ko ulit ang istasyon sa Channel 54, ANC o Abs-cbn News Channel at napanuod ko ang balita na may kinalaman sa bagyong Sendong. Ayon sa balita, mayroong 345 na katao o na ang namatay dahil sa bagyo. Nakadama na naman ako ng pagkaguilt dahil naging masyadong makitid na naman ang pag-iisip ko. Paano pa ako magrereklamo kung alam kong may ilang mga pamilya ang nawalan ngayong papalapit na ang Pasko. Siguro ang maitutulong ko na lang ay ang ipagdasal sila. Wala na dapat samaan ng loob ngayong Pasko. Bati-bati na dapat ang lahat. Wala na tayong dahilan para hindi magkapatawaran. Wala na dapat tayong ikainis at ikalungkot ngayong Pasko. Wala na dapat lugar ang mga ito sa ating mga puso bagkus punuin ito ng pagmamahal at pasasalamat.
Paano mo pa makukuhang magreklamo kung ang mga Agta nga ay nahihirapan na ay nakukuha pang makapagpasalamat sa Diyos? Maiinis ka pa ba dahil hindi kayo kumpleto ngayong Pasko? Paano na lang ang mga namatayan at nasalanta ng bagyo na hindi na magiging kumpleto ang Pasko?
Mamangun, Jay Rick Y Martin
ECE 1-C
Malayang Paksa :))
Sino Kaya sa Mundo ang Hindi Maiinis sa Kanila?
Habang nagchecheck ako ng facebook, napansin ko ang isang post ng aking kamag-aral. Repost pala yun, galing kay Bb. Zyvi. Agad-agad akong nag-isip ng isang malayang paksa, at heto na nga iyon. Mga bagay na kinaiinisan ko sa isang tao.
Sino kaya sa mundo ang hindi maiinis sa mga pangit na nagmamaganda? Ang ibig kong sabihin sa mga hindi naman kagandahan pero maarte pa sila sa mga artista. Hindi naman ako mapanghusga pero sa tuwing makakakita ako ng mga ganyan (yung mga nabanggit ko kanina) ay nag-iinit ang dugo ko. Hindi dahil mayroon silang tiwala at malaki ang kumpiyansa nila sa sarili. Naiinis lang naman ako dahil hindi naman angkop sa kanila ang mga ikinikilos nila sa anyo nila. Sa halip na maging simple sila ay kung anu-ano pa ang ginagawa kaya marahil hindi sila nagkakaroon ng mga totoong kaibigan sapagkat sila mismo ay hindi totoo sa mga sarili nila.
Sino naman kaya sa mundo ang hindi maiinis sa mga nagmamagaling? Isa pa sila sa mga taong kinaiinisan ko, ang mga taong akala mo kung sinong magaling. Ayos lang sana kung matalino talaga sila at lagi silang tama subalit hindi, lagi naman silang nanghuhula at akala nila ay laging tama ang mga sinasabi nila. At ang pinakanakakainis ay itinatama mo na sila, e, sila pa ang galit. Naku!!!
Heto pa, hindi ka ba maiinis sa mga taong mahilig magreklamo? Ok lang naman magreklamo kung minsan e, yung masama lang pati ang mga maliliit na bagay ay nirereklamo pa. Tapos minsan ang pangit pa sa mga mareklamo ay nakikinabang din. Minsan naman gumagawa na, nagrereklamo pa. At kung minsan naman kung kailan tapos at nakinabang na, dun magrereklamo. Bakit hindi na lang kaya sila sumunod kung nakikinabang din naman sila? Oo, hindi rin tama ang tanggap lang nang tanggap o sunod lang nang sunod baka maabuso ka.
At heto pa, hindi ka ba maiinis kung napakaingay ng mga taong nasa paligid mo, wala namang party. Sabungan ang drama. Daig pa ang pwet ng manok, walang tigil ang pagbukas-sara ng mga bibig nila. Pagkatapos wala namang saysay ang mga pinagsasabi nila. Marahil naging kaugalian na nila ang dumaldal at mag-ingay subalit hindi pa rin maganda ito sapagkat masyadong napakamakasarili ang gawain nila. Kailangan din nilang isaalang-alang ang kanilang kapaligiran.
Iilan lang ang mga iyan sa mga ayaw ko. Marahil sa iba ayos lang sa kanila ang mga ganyan. Matamaan ka man, wala akong pakialam basta ako, ayaw ko sa mga ganyan. Iba-iba naman kasi ang pananaw ng mga tao. Isang bagay lang talaga ang puno't dulo ng mga bagay na ito. Ito ay ang kawalan ng disiplina at respeto nila sa kanilang mga sarili. Sabi nga nila, "Ang lahat ng sobra ay hindi maganda". Maaari mo naman gawin ang lahat e, ilagay mo lang sa tamang lugar at oras.
~Jay Rick M. Mamangun
~ECE 1-C
Habang nagchecheck ako ng facebook, napansin ko ang isang post ng aking kamag-aral. Repost pala yun, galing kay Bb. Zyvi. Agad-agad akong nag-isip ng isang malayang paksa, at heto na nga iyon. Mga bagay na kinaiinisan ko sa isang tao.
Sino kaya sa mundo ang hindi maiinis sa mga pangit na nagmamaganda? Ang ibig kong sabihin sa mga hindi naman kagandahan pero maarte pa sila sa mga artista. Hindi naman ako mapanghusga pero sa tuwing makakakita ako ng mga ganyan (yung mga nabanggit ko kanina) ay nag-iinit ang dugo ko. Hindi dahil mayroon silang tiwala at malaki ang kumpiyansa nila sa sarili. Naiinis lang naman ako dahil hindi naman angkop sa kanila ang mga ikinikilos nila sa anyo nila. Sa halip na maging simple sila ay kung anu-ano pa ang ginagawa kaya marahil hindi sila nagkakaroon ng mga totoong kaibigan sapagkat sila mismo ay hindi totoo sa mga sarili nila.
Sino naman kaya sa mundo ang hindi maiinis sa mga nagmamagaling? Isa pa sila sa mga taong kinaiinisan ko, ang mga taong akala mo kung sinong magaling. Ayos lang sana kung matalino talaga sila at lagi silang tama subalit hindi, lagi naman silang nanghuhula at akala nila ay laging tama ang mga sinasabi nila. At ang pinakanakakainis ay itinatama mo na sila, e, sila pa ang galit. Naku!!!
Heto pa, hindi ka ba maiinis sa mga taong mahilig magreklamo? Ok lang naman magreklamo kung minsan e, yung masama lang pati ang mga maliliit na bagay ay nirereklamo pa. Tapos minsan ang pangit pa sa mga mareklamo ay nakikinabang din. Minsan naman gumagawa na, nagrereklamo pa. At kung minsan naman kung kailan tapos at nakinabang na, dun magrereklamo. Bakit hindi na lang kaya sila sumunod kung nakikinabang din naman sila? Oo, hindi rin tama ang tanggap lang nang tanggap o sunod lang nang sunod baka maabuso ka.
At heto pa, hindi ka ba maiinis kung napakaingay ng mga taong nasa paligid mo, wala namang party. Sabungan ang drama. Daig pa ang pwet ng manok, walang tigil ang pagbukas-sara ng mga bibig nila. Pagkatapos wala namang saysay ang mga pinagsasabi nila. Marahil naging kaugalian na nila ang dumaldal at mag-ingay subalit hindi pa rin maganda ito sapagkat masyadong napakamakasarili ang gawain nila. Kailangan din nilang isaalang-alang ang kanilang kapaligiran.
Iilan lang ang mga iyan sa mga ayaw ko. Marahil sa iba ayos lang sa kanila ang mga ganyan. Matamaan ka man, wala akong pakialam basta ako, ayaw ko sa mga ganyan. Iba-iba naman kasi ang pananaw ng mga tao. Isang bagay lang talaga ang puno't dulo ng mga bagay na ito. Ito ay ang kawalan ng disiplina at respeto nila sa kanilang mga sarili. Sabi nga nila, "Ang lahat ng sobra ay hindi maganda". Maaari mo naman gawin ang lahat e, ilagay mo lang sa tamang lugar at oras.
~Jay Rick M. Mamangun
~ECE 1-C
Mag-subscribe sa:
Mga Post (Atom)